VPN en Tor: wat is het verschil?

Tor is een netwerk dat wordt gebruikt voor anonieme communicatie en dat toegankelijk is via de Tor-browser. Het Tor-netwerk maakt gebruik van servers over de hele wereld die worden beheerd door vrijwilligers. Tor-verbindingen kunnen moeilijk achterhaald worden, omdat ze niet van één bedrijf of organisatie afhankelijk zijn. Maar als Tor door zoveel mensen wordt beheerd, is de werking dan niet heel ingewikkeld? Dat valt wel mee – we leggen het je hieronder uit. Let op: een ‘node’ is een knooppunt van verbindingen.

1. Wanneer je een verzoek of bericht verstuurt, versleutelt Tor dit drie keer via drie verschillende nodes, de guard node, de middelste node en de exit node;

2. Je data gaat via het Tor-netwerk naar de guard node. Deze verwijdert een versleutelde laag en stuurt het door naar de volgende node. De guard node kan je IP-adres zien, maar niet het versleutelde bericht bekijken;

3. De middelste node haalt de tweede laag eraf en stuurt het bericht verder naar de exit node, de laatste versleutelingslaag;

4. De exit node haalt ook de laatste laag eraf en kan je ontsleutelde bericht zien, maar de verzender niet identificeren. Deze node stuurt het bericht naar de ontvanger.

Je kunt Tor gebruiken als je jezelf wilt beschermen tegen tracking, monitoring en om censuur te omzeilen. Om op het netwerk te komen, moet je de Tor-browser downloaden. Er is een Tor-browser voor Android, voor iOS, voor Windows en meer. De Tor-browser voor Android kan bijvoorbeeld gewoon in Google Play of van de officiële Tor-website gedownload worden. Naast anoniem surfen biedt Tor ook zijn eigen Tor netwerk sites die op .onion eindigen. Deze Tor netwerk sites kun je niet via standaard browsers bereiken en worden het ‘deep web’ genoemd.

Wanneer je informatie in het Tor-netwerk langs de exit node gaat, kan het zichtbaar zijn voor de persoon of organisatie die de node beheert. De beveiliging hangt dus af van de eigenaar. De veiligste oplossing is om een HTTPS-verbinding gebruiken. Deze is versleuteld via het Transport Layer Security Protocol (TLS) of als Onion over VPN.

Door zowel de guard node als de exit node te beheren, kan iemand de gebruiker en het bericht identificeren. Als een organisatie veel Tor-servers beheert, is dat mogelijk, maar het is vrijwel onmogelijk dat een gewone, particuliere eigenaar dat kan. Een organisatie zoals de Amerikaanse National Security Agency (NSA) heeft bijvoorbeeld wel de middelen om het Tor-netwerk te monitoren.

Het Tor-netwerk is daarnaast ook bekend (of berucht) om zijn Tor netwerk sites die op .onion eindigen. Deze websites vormen het ‘deep web’. Omdat het Tor-netwerk anonimiteit biedt, kun je hier veel websites vinden die illegale diensten aanbieden. Dit maakt Tor niet per se onveilig, maar het netwerk geeft je wel de mogelijkheid om illegale sites te bezoeken.

• De complexe versleuteling garandeert volledige anonimiteit;
• De Tor-browser is gratis en gemakkelijk te gebruiken;
• Het is moeilijk om het netwerk plat te leggen of data te onderscheppen, omdat er zoveel verschillende servers zijn opgezet door onafhankelijke vrijwilligers;
• Via de Tor-browser kun je geblokkeerde inhoud bekijken.

• Ingewikkelde versleuteling zorgt voor een trage verbinding;
• Exit nodes kunnen berichten onderscheppen;
• Vrijwilligers kunnen niet verantwoordelijk worden gehouden voor een slechte beveiliging en transparantie van de nodes;
• Om met een IP-adres van een specifiek land te verbinden, moet je dit handmatig configureren of de verbinding steeds verbreken en opnieuw verbinden tot je verbinding maakt met de node van dat land;
• De Tor-browser is niet voor alle besturingssystemen beschikbaar.

Nee, Tor is geen VPN. Tor gebruikt namelijk andere manieren om je gegevens te versleutelen dan een VPN. Een VPN versleutelt je gegevens en leidt ze om via een netwerk van servers die aan één organisatie toebehoren, terwijl Tor een gedecentraliseerd netwerk is. Tor is daardoor minder gebruiksvriendelijk, minder transparant en vooral veel trager en complexer. Tegelijkertijd is het ook een krachtige tool. Als je echter de voorkeur geeft aan een dienst die gebruiksvriendelijker is en je data optimaal beschermt, kun je beter een betrouwbare VPN-aanbieder kiezen. Voor extra bescherming kun je VPN en Tor wel combineren.

Neem de eerste stap om jezelf te beschermen tegen cybercriminaliteit.

Een VPN, of Virtual Private Netwerk, is een dienst die je data versleutelt en het via een beveiligde server naar een eindserver verstuurt. VPN-aanbieders hebben veel servers op verschillende locaties en maken gebruik van VPN protocollen.

Omdat VPN’s je data versleutelen, wordt deze onzichtbaar voor hackers en pottenkijkers. Premium VPN’s gebruiken een geavanceerd 256-bit versleutelingssysteem dat een brute-force attack (een aanval die wordt gebruikt om wachtwoorden te kraken) door welk systeem dan ook af kan weren.

1. De VPN maskeert je IP-adres, versleutelt je data en stuurt deze naar een beveiligde server;

2. Deze server ontsleutelt je data voordat het naar het einddoel gaat;

3. Data vanaf je apparaat op het netwerk ondergaat hetzelfde proces.

Zoals je kunt zien zijn er minder stappen nodig om beveiliging en privacy te verbeteren dan bij Tor.

Bij een VPN is bekend wie de servers beheert, waardoor het hele proces transparanter is. Je weet wie er verantwoordelijk voor de dienst is en een betrouwbare VPN-provider verleent een goede service. Dit maakt een VPN betrouwbaarder dan het Tor-netwerk.

• Het is bekend wie de servers beheert en dus ook wie er verantwoording over af moet leggen;
• De meeste VPN-apps zijn zeer gebruiksvriendelijk;
• Je privacy verbetert dankzij veilige versleuteling van data en maskering van je IP-adres;
• Premium VPN’s gebruiken de meest geavanceerde versleuteling;
• Een VPN-verbinding is sneller dan het Tor-netwerk omdat er minder omleidingen zijn;
• Premium VPN’s bieden extra beveiligingsfuncties zoals P2P servers, Kill Switch, Smart DNS en Threat Protection;
• Je kunt gemakkelijk een specifieke server kiezen.

• Het systeem is afhankelijk van één aanbieder die alle informatie via zijn eigen servers omleidt. Je moet de aanbieder dus kunnen vertrouwen;
• Premium VPN’s zijn vaak duurder;
• Sommige VPN’s verzamelen gebruikersgegevens. Zoek daarom een provider die je data niet opslaat of deelt.

Ja, je kunt de Tor-browser met een VPN combineren. Dit kun je doen door verbinding te maken met het Tor-netwerk nadat je met een VPN bent verbonden. In dit geval ziet de beheerder van de eerste node je IP-adres niet en je provider kan dit ook niet zien omdat je Tor gebruikt. Als je provider het Tor-netwerk blokkeert, kun je deze nu alsnog bereiken. Let wel: deze methode beschermt je niet tegen schadelijke exit nodes, omdat de data onversleuteld is wanneer deze de node bereikt.

Als je eerst via de Tor-browser met het Tor-netwerk verbindt en daarna met je VPN, zal alle data versleuteld zijn wanneer de data het Tor-netwerk opgaat en verlaat. Je hebt een speciale VPN-verbinding nodig om op deze manier te verbinden. Hoewel de VPN je beschermt tegen schadelijke exit nodes, kan je provider wel zien dat je het Tor-netwerk gebruikt. Daardoor lever je dus een klein stukje privacy in. Wees je ervan bewust dat het gebruik van beide methodes je internetsnelheid nog verder zal vertragen dan Tor normaal gesproken al doet.

De onvermijdelijke vraag: welke optie is beter? Hoewel Tor en VPN op bepaalde punten overeenkomen, zijn de verschillen groot. VPN-aanbieders bieden je een transparante dienst en betere privacybescherming, terwijl er niemand eindverantwoordelijk is voor het Tor-netwerk.

We raden je aan een VPN te gebruiken, omdat een VPN over het algemeen meer functies, meer transparantie en betere versleuteling biedt. Bovendien bieden premium VPN-aanbieders goede internetsnelheden en extra beschermingsfuncties. NordVPN biedt bijvoorbeeld Threat Protection– een krachtige anti-malwarefunctie die schadelijke websites, opdringerige advertenties en trackers blokkeert. Daarnaast scant het je bestanden voordat je ze downloadt, identificeert bedreigingen en blokkeert ze voordat ze je apparaat kunnen beschadigen.