Wirusy komputerowe spędzają sen z powiek zarówno specjalistom do spraw cyberbezpieczeństwa, jak i codziennym użytkownikom Internetu. Powodują liczne szkody, do których można zaliczyć np. wyświetlanie irytujących wiadomości czy kradzież danych osobowych. Czym właściwie są wirusy?
Wirus komputerowy to rodzaj złośliwego oprogramowania, którego cechą charakterystyczną jest zdolność do samopowielania. To znaczy, że potrafi samodzielnie kopiować swój kod i infekować kolejne pliki oraz urządzenia. Celem większości wirusów jest doprowadzenie do uszkodzenia plików systemowych.
Wiesz już, co to jest wirus komputerowy, ale czy zdajesz sobie sprawę, że ten rodzaj złośliwego oprogramowania także dzieli się na wiele podtypów? Można wyróżnić przynajmniej kilka wirusów różniących się sposobem działania oraz tym, jakie pliki są przez nie infekowane.
Jest to dosyć stary i obecnie już rzadko spotykany wirus komputerowy. Definicja tego rodzaju oprogramowania mówi o tym, że infekuje ono pliki rozruchowe systemu. W praktyce oznacza to, że wirus ładuje swój kod podczas uruchamiania komputera – jeszcze przed załadowaniem systemu operacyjnego. Wirusy sektora startowego rozprzestrzeniają się najczęściej poprzez zainfekowane dyski zewnętrzne.
Ten typ wirusa wykazuje się zdolnością do „samodzielnego” działania. Jest w stanie zainfekować przeglądarkę internetową po to, by przekierowywać Cię na złośliwe witryny. Te mogą zawierać inne szkodliwe pliki – na przykład oprogramowanie spyware śledzące Twoje poczynania w Internecie.
Wirusy nierezydentne zarażają konkretne pliki, dzięki czemu są dość łatwe do wykrycia. Ich kod zaczyna działać po uruchomieniu zainfekowanego programu – wtedy dopiero zaczynają poszukiwać innych plików czy folderów, które mogą zarazić. Ich aktywność objawia się spowolnieniem systemu.
Wirusy rezydentne to jedne z najtrudniejszych do wykrycia złośliwych programów. To, co je charakteryzuje, to działanie w tle. W przeciwieństwie do nierezydentnych, te wirusy nie mają nosicieli w postaci konkretnych plików czy programów – instalują się w pamięci systemu i uruchamiają jeszcze przed załadowaniem innych procesów, dzięki czemu mogą niektóre z nich wyłączyć i pozostać ukryte.
Polimorficzny wirus komputerowy jest w stanie zmieniać swój kod wraz z każdym kolejnym zainfekowaniem, przez co jest trudny do wykrycia. Nie ma bowiem stałej sekwencji, której mogłyby poszukiwać programy antywirusowe.
Te wirusy infekują makra wykorzystywane w pracy z dokumentami tekstowymi, arkuszami kalkulacyjnymi i innymi danymi. Najczęściej są kojarzone z plikami pakietu MS Office – to ze względu na jego powszechne występowanie.
Wymienione typy wirusów komputerowych to tak naprawdę tylko kilka przykładów z wielu. Warto pamiętać, że twórcy złośliwego oprogramowania potrafią być niezwykle kreatywni. W historii powstawały nawet wirusy całkowicie uniemożliwiające korzystanie z komputera poprzez zainfekowanie pamięci Flash BIOS-u (zestawu procedur odpowiadającego za komunikację warstwy sprzętowej z systemem operacyjnym komputera).
Wirus w komputerze może być trudny do wykrycia, ale niektóre z nich powodują dość charakterystyczne objawy, takie jak:
Wirusy komputerowe – niestety – istnieją prawie tak długo, jak same komputery. Już w latach 80-tych pierwsi hakerzy tworzyli programy, które rozprzestrzeniały się głównie na zainfekowanych dyskietkach. Rozwój technologii i Internetu sprawił, że możliwości autorów złośliwego oprogramowania stały się niemalże nieograniczone.
Pierwsze wirusy bardzo często miały na celu jedynie rozbawienie „ofiary”, jednakże z biegiem czasu stały się niebezpieczne. Zaczęto z ich pomocą przeprowadzać ataki hakerskie, a także wykradać dane osobowe czy wyłudzać pieniądze. W historii zapisało się nawet kilka wybitnie szkodliwych wirusów:
Wyjaśniliśmy już, co to wirus komputerowy. Jednak czy wiesz, skąd właściwie się on bierze? Ten rodzaj złośliwego oprogramowania najczęściej jest pobierany z sieci wraz z plikami (np. grami, muzyką czy filmami). Źródłem wirusów mogą być sieci P2P, ale również podejrzane witryny oferujące darmowe programy użytkowe. Jakie jeszcze drogi są wykorzystywane przez wirusy?
Sam VPN działa jak tunel pomiędzy Tobą a Internetem, natomiast nie kontroluje tego, co robisz w sieci. Ukrywa Twój adres IP i pomaga zachować prywatność, ale jeśli pobierasz pliki z podejrzanych źródeł – nawet poprzez VPN – możesz stać się ofiarą wirusa.
NordVPN został jednak ulepszony poprzez unikalną funkcję Threat Protection. Potrafi ona zrobić znacznie więcej niż sama sieć VPN. Jej zaletą jest przede wszystkim blokowanie złośliwych stron internetowych, dzięki czemu dostaniesz ostrzeżenie, zanim przypadkowo odwiedzisz którąś z nich. Threat Protection skanuje również pobierane pliki, a do tego blokuje skrypty śledzące i uporczywe reklamy w sieci.
Bezpieczeństwo online zaczyna się od jednego kliknięcia.
Zachowaj bezpieczeństwo, wybierając VPN dominujący na całym świecie